آژانس خبری فرانسه؛ یک نمای درشت

مارک اندولد(MARC ENDEWELD) - برگردان آریا نوری: آژانس خبری فرانسه (AFP) یکی از سه آژانس خبری اصلی دنیا به طور مستقیم تحت تاثیر بحران مطبوعات چاپی فرانسه و رقابت بین شبکه‌های اجتماعی و ویدئوهای ارسالی توسط شهروند - خبرنگاران قرار گرفته است.

در زمانی که بیشتر رسانه‌ها اخبار بین‌المللی را فدای پوشش خبری آشوب‌ها و جرم و جنایت می‌کنند شبکه‌ جهانی این آژانس خبری آن را غیر قابل جایگزین ساخته است. فقط در این بین مساله رسیدن به ثبات اقتصادی است که باقی می‌ماند.

ای اف پی (AFP) علامت اختصاری آشنایی است که نشان دهنده مجموعه اخبار سومین آژانس خبری جهان و حضور دائمی آن در بسیاری از رسانه‌ها، سمعی - بصری، نشریات چاپی و از این به بعد اینترنت است.

آژانس خبری فرانسه که در سال ۱۹۴۵ تاسیس شده است مجموعه‌ای عظیم از اطلاعات بوده که دو هزار و دویست و شصت همکار از تمامی ملیت‌ها دارد که در صد و شصت و پنج کشور مختلف حضور داشته و به شش زبان فرانسه، انگلیسی، آلمانی، پرتغالی، عربی و اسپانیایی فعالیت می‌کنند. پس از جنگ هر کدام از قدرت‌های بزرگ باید برای خود آژانس خبری بین‌المللی تاسیس می‌کرد، آژانسی که وجودش به اندازه ی سازمان ملل متحد یا بعدها بمب اتمی، حیاتی بود.

نزدیک هفتاد سال بعد آژانس خبری فرانسه روزانه نزدیک به پنج هزار خبر، دو هزار عکس و صدها سوژه خبری تلوزیونی تهیه می‌کند. این آژانس خبری در دنیا دویست دفتر، ۵ مرکز محلی در پاریس، واشنگتن، مونته ویدو، نیکوزیا و هنگ کنگ دارد و در آمد آن در سال ۲۰۱۲ بالغ بر ۶.۲۸۹ میلیون یورو بوده است.

علت اصلی ارزشمند بودن آن پوشش تعداد زیادی کشورها و تهیه اخباری متنوع است. رقبای تاریخی این شبکه خبری؛ آسوشیتدپرس (AP) ، که از اتحاد چندین روزنامه بزرگ آمریکایی تشکیل شده و بیشتر تحت نفوذ آن قرار دارد و رویترز، آژانس خبری انگلیسی - کانادایی که تخصص آن بورس بوده و دفتر مرکزیش در مرکز بورس قرار دارد هستند. afp

از معروف‌ترین خبرهای پخش شده توسط آژانس خبری فرانسه می‌توان به خبر مرگ ژوزف استالین در سال ۱۹۵۳، به گروگان گرفته شدن ورزشکاران اسرائیلی در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ، سقوط هواپیمای کنکورد در پاریس در سال ۲۰۰۰ و یا فرار زین العابدین بن علی از تونس در سال ۲۰۱۱ اشاره کرد. (۱)

آژانس‌های خبری عموما فعالیت خود را بر جمع آوری و انتقال اطلاعات دست اول در مقیاس محلی، ملی و بین‌المللی متمرکز می‌کنند در صورتی که مشتری‌های آن‌ها (روزنامه‌ها، رادیوها و شبکه‌های تلوزیونی) نیروی خود را به تولید، پردازش و پخش اخبار اختصاص می‌دهند.

دوازده دفتر در خاور نزدیک

این تقسیم کار با اینترنت و ابزارهای دیجیتالی متحول شده است. از این به بعد، هر کس می‌تواند یک خبر را در اختیار همه قرار دهد. یکی از کارمندان آژانس خبری فرانسه (آژانسی‌ها) (۲) می‌گوید: در گذشته، آژانس خبری فرانسه در زمینه سرعت ارائه خبر کاملا بی‌رقیب بود و در مورد ارائه اخبار مهم رقیبی نداشت اما با ظهور توییتر همه چیز متحول شده است.

در واقع بخش مهمی از اخبار مهم در ابتدا در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شوند مثل وقتی که در هشتم فوریه سال ۲۰۱۳، هرمن وان رمپوو رئیس شورای اروپا، در توییتر اعلام کرد که رهبران اروپا بر سر بودجه اتحادیه در سال‌های ۲۰۱۴- ۲۰۲۰ به توافق رسیده‌اند.

با وجود دسترسی به اینترنت یا کامپیوتر، تبلت یا تلفن‌های هوشمند و همچنین شبکه‌های خبری ۲۴ ساعته، آژانس‌های خبری امروزه با رقبای بین‌المللی گوناگونی مثل CNN BBC، الجزیره، توییتر، گوگل و ... دست و پنجه نرم می‌کنند. یکی از کارمندان آژانس خبری فرانسه با تلخی می‌گوید: من زمانی را به یاد می‌آورم که آژانس خبری فرانسه نبض کار را در دست داشت، هیچ کنفرانس مطبوعاتی بدون اطمینان حاصل کردن از حضور آژانس خبری فرانسه در آن برگزار نمی‌شد و روزنامه‌نگار آن تقریبا مثل یک پادشاه بود.

به منظور حفظ نفوذ این نهاد در دنیای پر تلاطم رسانه‌ای‌، مدیریت آژانس خبری فرانسه روزنامه نگاران خود را به ایجاد حساب‌های مختص به خودشان در توییتر ترغیب می‌کند و همین مساله سبب ایجاد یک تحول شده است.

این کار مدیریت آژانس رسم حضور سایه مانند خبرنگاران آژانس را متحول کرده است، در گذشته تنها منبعی که ما برای اخبارمان داشتیم همکارانمان بوده‌اند. شبکه‌های اجتماعی عادات گذشته ی ما را از بین برده‌اند. با کوچکترین اشتباه؛ مخاطبان در توییتر واکنش نشان می‌دهند.

حساب کاربری رویترز در توییتر بیش از ۳.۵ میلیون و آسوشیتدپرس بیش از ۲.۵ میلیون مخاطب دارد، این در حالیست که این آمار برای بخش فرانسوی و انگلیسی آژانس خبری فرانسه با زحمت از ۴۰۰ هزار نفر تجاوز می‌کند.

زمانی که آقای امانوئل هوگ (M. Emmanuel Hoog) مدیر کل آژانس خبری فرانسه در دفتر آژانس در پاریس که در میدان بورس در برابر ستون‌های قصر برونیارت (Brongniart )، سمبل تحول کاپیتالیسم فرانسه، از ما استقبال می‌کند می‌گوید:

شبکه‌های اجتماعی سیستم‌های هشدار واقعی هستند اما هیچ کدام از رسانه‌های بزرگ دنیا نمی‌توانند بدون آژانس‌های خبری به کار خود ادامه دهند. این آژانس‌ها برای آنها دو دستاورد دارند : جنب و جوش و فعالیتی دائمی. توییتر یک شبکه است نه مرکز خبر نویسی. این ما هستیم که در برابر سر و صدای خبری قابل اطمینان هستیم.

آقای فیلیپ مسونت (M. Philippe Massonnet) مدیر مرکز اطلاعات آژانس خبری فرانسه هم همین اطمینان را به ما می‌دهد: امروزه کار ما چارچوب بندی اخبار با ارائه چشم انداز و یاد آوری رخدادهای تاریخی است.

این توصیف قابل قبول به نظر می‌رسد اما گاهی مقاومت در برابر فشار اخبار لحظه‌ای کار دشواری است. . . و خیلی سریع اشتباه به وجود می‌آید. وی با نشان دادن نقشه دنیا روی دیوار که هر دفتر آژانس خبری فرانسه با سوزن بر روی آن مشخص شده است به شبکه آژانس خبری فرانسه افتخار می‌کند چرا که در واقع همین زنجیره جهانی آن یکی از بهترین برگ‌های برنده‌اش می‌باشد "مشتری‌های ما بیش از بیش به آژانس خبری احتیاج دارند که کار خود را در تمامی نقاط دنیا، به خصوص نقاطی که دیگر در آنها امکان حضور دائمی یک روزنامه نگار وجود ندارد، به طور دائمی انجام دهد."

آژانس خبری فرانسه بر خلاف بسیاری از رسانه‌ها که تلاش می‌کنند به هر نحوه کسب درآمد کنند، شبکه‌ای در اختیار دارد که برایش امکان حضور در نقاطی از دنیا را فراهم می‌کند که اکثر رسانه‌های دنیا آنجا را ترک کرده‌اند. "در اوایل سال ۲۰۱۳ ، در سوریه دیگر جز آژانس‌های خبری، یک یا دو فرستاده ویژه و خبرنگار آزاد کسی حضور نداشت."

اما این پشتکار که به آژانس خبری فرانسه اجازه حفظ مخاطب و اعتبار خود را می‌دهد نیازمند تلاش اقتصادی و انسانی قابل توجهی است. آژانس خبری فرانسه دوازده دفتر خبری در خاور نزدیک دارد. در کابل، تقریبا ده نفر به صورت دائمی برای آن کار می‌کنند. در طول جنگ لیبی در سال ۲۰۱۱ آژانس خبری فرانسه تنها آژانس خبری بود که در طرابلس دفتر داشت. پوشش این عملیات نظامی که در پس آن آقای سارکوزی و برنارد هنری لوی قرار داشتند توسط حدود ۳۰ مامور این آژانس مستقر در خاک لیبی و در طول ۲۹۰۰ روز ماموریت صورت پذیرفت. این حرکت نتیجه داد: آژانس خبری فرانسه بود که در بیستم اکتبر سال ۲۰۱۱ تصویر انحصاری بدن غرق در خون قذافی را نشان داد.

با این حال این استراتژی همیشه پاسخگو نیست و معادله اقتصادی با گسترش بحران پیچیده‌تر می‌شود. آژانس خبری فرانسه به عنوان تهیه کننده عمده اخبار خام برای رسانه‌ها به طور مستقیم تحت تاثیر مشکلات اقتصادی مشتریانش قرار گرفته است. بنابراین مدیریت بخش تجاری آن باید در زمانی که اکثر مشتریان می‌خواهند برای کاهش قیمت قراردادها مذاکره کنند و هیچ ابایی از لغو قرار داد خود ندارند، برای حفظ آن‌ها تلاش کند. در سال ۲۰۰۴ روزنامه رایگان مترو ( Metro ) برای مدتی قرارداد خود را لغو کرد و در سال ۲۰۰۹ بسیاری از روزنامه های محلی گروه Hersant Média مثل La Provence ، Nice-Matin, VarMatin, Paris Normandie et L'Union همکاری خود با آژانس خبری فرانسه را لغو کردند. در سال ۲۰۱۰ هم نوبت به روزنامه رایگان بیست دقیقه (۲۰ minutes) رسید.

برای مقابله با این جریان منفی؛ آژانس خبری فرانسه سرویس کم هزینه خود با عنوان "ضروری" (l'Essentiel) را راه‌اندازی کرده است که به واسطه آن با پرداخت نیمی از قیمت اشتراک معمولی می‌توان ۳۰ درصد اخبار مربوط به فرانسه و ۵۰ درصد اخبار خارجی را دریافت کرد. این سرویس به روزنامه‌های محلی ارایه شد. برخی از این روزنامه‌ها مثل پاریس نرماندی (Paris Normandie) یا بیست دقیقه تصمیم به استفاده از این سرویس جدید گرفتند. با تمام این احوال، درآمد این سرویس خبری در بخش فرانسه که کمی بیشتر از ۵۵ میلیون یورو در سال ۲۰۱۰ بوده است سه سال بعد به ۵۰ میلیون یورو کاهش پیدا کرده است. با این وجود، از نظر آقای هوگ "درآمد مشتریان آژانس خبری فرانسه و در نتییجه درآمد این آژانس خبری در سطح جهانی افزایش پیدا می‌کند و همین مساله مهم است."

او برای اثبات ادعای خود به مذاکرات با روزنامه‌های محلی، تجارب و جهانی شدن مشتری‌هایش اشاره می‌کند: "در گذشته، اخبار ما فقط محدود به فرانسوی زبان‌ها می‌شد اما امروزه ما با ۸۰ ملیت و مشتریانی در ۱۵۰ کشور مختلف سر و کار داریم و من باور دارم که هنوز جای پیشرفت داریم.". در آسیا، خبرنگاران آژانس خبری فرانسه انگلیسی زبان‌هایی هستند که اخبارشان در وهله دوم به فرانسه ترجمه می‌شود و همین مساله را می‌توان نشانی بر جهانی شدن آژانس خبری فرانسه در نظر گرفت.

از سال ۲۰۱۱ به بعد ، فعالیت‌های بین‌المللی آژانس خبری فرانسه ۵۴ درصد درآمد کلی آن را (در برابر ۴۷ درصد در سال ۲۰۰۵) تشکیل داده است. در همین سال، رسانه‌های داخلی فرانسه تنها ۹ درصد در آمد آژانس خبری فرانسه (در برابر ۱۳ درصد در سال ۲۰۱۴) را تشکیل می‌دادند. اروپا همچنین اولین بازار آژانس خبری فرانسه در جهان است و آسیا، آمریکای شمالی، خاور نزدیک، آفریقا و آمریکای لاتین در رده‌های بعدی قرار دارند.

آژانس خبری فرانسه در کدام یک از این قاره‌ها قصد توسعه فعالیت‌های خود را دارد؟ هرچند که آقای هوگ به پویایی بازار آفریقا با توجه به کنار رفتن رویترز از این قاره اشاره می‌کند اما این قاره همچنان سهم اندکی در درآمدهای آژانس خبری فرانسه به خود اختصاص داده است. این آژانس خبری در قاره آفریقا با مشکل پوشش نواحی فرانسه زبان مواجه است. به همین منوال، آمریکای لاتین هم با توجه به حضور آژانس خبری اسپانیایی زبان EFE ، رویترز و آسوشیتدپرس و همچنین آژانس‌های خبری آلمانی و ایتالیایی، برای آژانس خبری فرانسه در آمد کمی به دنبال دارد و در این قاره رقابت سختی در جریان است. تنها آسیاست که چشم انداز روشنی در بر دارد اما مساله این است که بحران مطبوعات در فرانسه گروه خبری جی جی (JiJi) که توزیع کننده انحصاری اخبار آژانس خبری فرانسه است را تحت تاثیر قرار داده و همین مساله باعث شده که برای کاهش ۲۰ درصدی مبلغ قرار داد خود (معادل ۸ میلیون یورو در سال) مذاکره کند. (۴)

رشد اخبار ورزشی

آژانس خبری فرانسه با وجود نتایج ضعیفی که سرویس اخباری انگلیسی‌اش کسب کرده است (تقریبا ۱۹ میلیون یورو در سال ۲۰۱۳) ، تلاش‌های خود را روی کشورهای در حال توسعه مثل هند که در آن مطبوعات کاغذی رو به شکوفایی هستند متمرکز کرده است.(۵) آژانس خبری فرانسه در هند ۴ دفتر و ۳۰ خبرنگار ثابت دارد اما این آژآنس خبری همچنین در برزیل که تعداد زیادی رخداد ورزشی به زودی در آن رخ خواهد داد هم حضور دارد: بازی‌های جام جهانی در ماه ژوئن و ژانویه سال ۲۰۱۴ و بازی‌های المپیک ریو در سال ۲۰۱۶.

ورزش نقش مهمی در برنامه‌های استراتژِیک آژانس خبری فرانسه ایفا می‌کند و ۲۵ درصد از تولید اخبار کاغذی و ۳۵ درصد اخبار تصویری آن را به خود اختصاص داده است. آژانس خبری فرانسه در جریان جام جهانی سال ۲۰۱۰ در آفریقا جنوبی ۱۵۰ نفر را برای کمک رسانی به دفتر ژوهانسبورگ استخدام فوری کرد. بازار اخبار ورزشی که سود بالایی دارد در شکوفایی به سر می‌برد. با این وجود رویترز در این زمینه از آژانس خبری فرانسه جلوتر است چرا که با وجود گروه سازمان اخبار (News corporation) متعلق به روپرت مرداک (Rupert Murdoch) کنترل آژانس‌های خبری استتس (Stats) و ال سی سی (LCC) که حرف اول را در عرصه اخبار ورزشی در دنیا می‌زند در اختیار دارد. آژانس خبری فرانسه در سال ۲۰۱۱ در تلاشی بیهوده سعی کرد با این آژانس خبری برای همکاری در حوزه اروپا قرارداد امضا کند.

سه سال پیش، گروه اخبار اقتصادی بلومبرگ (Bloomberg) با راه اندازی سرویس خبری برای بیس بال و فوتبال آمریکایی و پس از آن اروپا و فوتبال آن وارد عرصه اخبار ورزشی شد و همین مساله را می‌توان به عنوان گواهی بر سوددهی عرصه اخبار ورزشی قلمداد کرد. آقای بیل اسادرون (Bill Squadron) مدیر بخش ورزشی بلومبرگ می‌گوید: "ما می‌خواهیم مثل عرصه اقتصاد در عرصه تحلیل اخبار ورزشی در دنیا پیشتاز باشیم و در این عرصه از الگوریتم‌هایی که در سی سال گذشته در زمینه اقتصادی به دست آورده‌ایم بهره خواهیم برد. (۶) آژانس خبری فرانسه اما، هنوز از این توانایی با ارزش بهره مند نشده است."(۷)

اریک شرر، کارمند سابق آژانس خبری فرانسه که امروزه متخصص رسانه‌های دیجیتالی بوده و در تلویزیون فرانسه کار می‌کند می‌گوید: "از سال ۱۹۷۰ به بعد، آژانس خبری فرانسه در جهانی شدن موفق بوده است اما در عرصه ی تکنولوژی خیر." آژانس خبری فرانسه با وجود سوار بودن بر موج و ماهیت چند فرهنگی‌اش همه چیز را برای کسب موفقیت در اختیار داشت اما هنوز هم چوب غیبت خود در اخبار اقتصادی متحول شده به وسیله شبکه‌های نوین را می‌خورد."

درآمد مربوط به اینترنت و رسانه‌های چند منظوره آژانس خبری فرانسه که قبلا ۱۴ میلیون یورو بوده است در سال ۲۰۱۳ به علت از دست دادن قرار داد خود با درگاه (portal) شرکت یاهو دچار رکودی ۲۰ درصدی شده است، در عوض تولید ویدئویی آن از دو سال پیش تا کنون ده برابر شده است و از این به بعد روزانه دویست ویدئو به زبان‌های مختلف تولید می‌کند.

آقای مسونت می‌گوید: "اگر ما می‌خواهیم که جوان‌ها رسانه‌ها را برای کسب اطلاعات دنبال کنند ارزش دهی به اخبار به وسیله تصویر امر بسیار مهمی است. آژانس خبری فرانسه در عین حال پلتفرمی را طراحی کرده است که به مشتری‌هایش امکان جست و جو در آرشیوها و منابع اطلاعاتی را به وسیله یک موتور جست و جو می‌دهد.

آقای هوگ می‌گوید: "ما از منطقی که فقط به دنبال پخش دائمی اخبار است به برداشتی عمیق‌تر از محتوی اخبار خواهیم رسید."

سرویس اخبار سیاسی (e-diplomacy) هم همزمان از شبکه‌ای جهانی متشکل از حساب کاربری توییتر بیش از ۴ هزار رئیس دولت، وزیر، سفیر یا روسای شرکت‌های بزرگ دنیا و همچنین وبلاگ‌های تاثیر گذار، روزنامه‌نگاران متخصص و گروه‌های فشار استفاده می‌کند.(۸)

آژانس‌های خبری باید به فکر پیدا کردن راهی برای مقابله با رسانه‌های دیجیتالی و بازارهای جدید باشند چرا که مطبوعات کاغذی رو به زوال هستند و این استراتژی است که رویترز و آسوشیتدپرس قبلا با سرمایه‌گذاری‌های بزرگ در پیش گرفته‌اند.

آژانس‌های خبری باید از این به بعد کنگره جهانی موبایل (Mobile World Congress) بزرگترین همایش تلفن‌های همراه که هر ساله در بارسلونا برگزار می‌شود شرکت کنند.

آقای تام گلوسر (Tom Glocer) مدیر و مسئول سابق تامسون رویترز در سال ۲۰۱۰ اعلام کرده بود: "پس از راه‌اندازی شبکه اجتماعی، تمایز B۲B (ازتجارت به تجارت) و B۲C ( از تجارت به مصرف) امر مشکلی است، در واقع از این به بعد هر شکلی از ابداع از عموم مردم بر می‌آید و محصولاتی را که توسط حرفه‌ای‌ها تولید می‌شود تحت تاثیر قرار می‌دهد." (۱۰)

آقای هوگ هم به همین منظور بلافاصله پس از انتصاب خود به عنوان مسئول آژانس خبری فرانسه عموم مردم را مخاطب قرار داد. از آن زمان به بعد، آژانس خبری فرانسه نرم‌افزاری برای آیفون به زبان‌های انگلیسی، اسپانیایی، پرتغالی، آلمانی و عرب و نرم افزاری برای آیپاد به زبانهای انگلیسی، اسپانیایی و پرتغالی راه اندازی کرده است. این خدمات به زبان فرانسه در دسترس نیستند چرا که این پروژه بلافاصله در فرانسه با واکنش منفی مطبوعات خبری که در شورای اداری آژانس خبری فرانسه نقش مهمی ایفا کرده و در تهیه اخبار آن سهم ارزنده‌ای دارند مواجه شد.

شورای اداری آژانس خبری فرانسه نشان دهنده نحوه اداره منحصر به فرد آن از زمان آغاز به کارش در سال ۱۹۵۷ به بعد می‌باشد که آقای مسنت آن را به معجون حقوقی عجیب و غریبی تشبیه کرده بود که دارای ساختاری مستقل با شخصیتی مدنی و کارکردی وابسته به قوانین تجاری می‌باشد. همین مساله به این آژانس اجازه داد تا استقلال خود را حفظ کند، استقلالی که هم بزرگترین نقطه ضعفش است و هم اعتبارش، چرا که آژانس خبری فرانسه مثل شرکت حقوقی خصوصی است که سرمایه‌ای ندارد.

آقای مسنت با تاسف می‌گوید: "آژانس خبری فرانسه مثل شرکتی بین‌المللی است که بودجه‌ای معادل یک شرکت کوچک یا متوسط دارد. (۱۰) به همین منوال سرمایه گذاری آژانس خبری فرانسه برای توسعه دادن خود کار سختی است چرا که مشتری‌های فرانسوی‌اش مثل مطبوعات چاپی، رادیو تلویزیون عمومی و دولتی به طور دائمی در شورای اداری‌اش شرکت می‌کنند تا قیمتی را که برای حق اشتراکشان پرداخت می‌کنند را کاهش دهند"

خبرنگاری که عضو سندیکای ملی خبرنگاران و کنفدراسیون عمومی کار (SNJ CGT) است می‌گوید: " آژانس خبری فرانسه دارای هزینه‌های ثابت سنگینی است. هشتاد درصد درآمد آن صرف هزینه‌های افراد می‌شود که در بازاری بشدت رقابتی فعالیت می‌کنند. در نتیجه سود شرکت بسیار ناچیز است. در چنین شرایطی آژانس خبری فرانسه چگونه می‌تواند برای توسعه خود سرمایه گذاری کند؟ الگوی تعاونی محور آسوشیتدپرس از آن جهت کاربرد دارد که ایالات متحده اولین بازار مطبوعات در جهان است. ما در چنین شرایطی به سر نمی‌بریم."

این عدم توانایی در سرمایه گذاری می‌تواند شرایط بدی را به دنبال داشته باشد. آژانس خبری فرانسه در سال ۱۹۹۸ با شبکه تلویزیونی اخبار جهان (Worldwide Television News) همکاری داشت، این شبکه با عکس‌ها و ویدئوهای خبری خود رقیبی جدی برای آسوشیتدپرس در آمریکای شمالی محسوب می‌شد. در آن زمان شبکه تلوزیونی اخبار جهان به دنبال واگذاری سهام خود بود و مذاکراتی در همین مسیر شکل گرفت اما به این دلیل که هیچگونه توان سرمایه‌گذاری نداشت و دولت هم تدبیر خاصی برای آن در نظر نگرفت آژانس خبری فرانسه با وجود قیمت کمی که باید پرداخت می‌کرد (۱۰ میلیون دلار) از مذاکرات کناره گیری کرد و این آسوشیتدپرس بود که شبکه ی خبری را خریداری کرد. یک خبرنگار می‌گوید: "با وجود امکانات شبکه تلوزیونی اخبارجهان ما پانزده سال در توسعه ی اخبار چند رسانه‌ای و ویدئویی عقب نمی‌افتادیم."

با این حال آژانس خبری فرانسه توانست قراردادهای همکاری گسترده‌ای منعقد کند. در زمینه عکاسی با گتی (Getty)، آژانس عکاسی خبری معتبر آمریکایی همکاری می‌کند. (۱۱) در ژاپن ، از سال ۲۰۰۶ به بعد سرویس خبری سوددهی را با همکاری سافت بانک (Softbank) که یکی از گروه‌های بزرگ ارتباطات و تلفن در شبه جزیره است همکاری می‌کند و از سال ۲۰۰۸ به بعد آژآنس خبری فرانسه اطلاعات و اخبار کلی و سیاسی را برای گروه خبری اقتصادی دا جونز و کمپانی (Dow Jones and Company) و دا جونز نیوز وایر (Dow Jones Newswires ) که شاخه فرعی آن است فراهم می‌کند.

به جز فعالیت رسانه‌ای، فعالیت‌های دیگری هم می‌توان انجام داد مثل همکاری با جی سی دکو (JC Decaux) برای تهیه اخبار در هنگام پرواز برای هواپیماهای ایر باس و نرم افزاری به نام اخبار من (Mes actus) برای بی ان پی پاریبا (BNP Paribas).

با وجود اینکه دولت به عنوان مشتری تقریبا نیمی از بودجه آژانس خبری فرانسه یعنی مبلغی معادل ۱۲۰ میلیون یورو را تامین می‌کند دیگر چشم‌انداز استراتژیک برای آن ارائه نمی‌دهد.

آژانس خبری فرانسه که نه یک شرکت دولتی است و نه موسسه عام المنفعه و به حق اشتراکی که نهادها پرداخت می‌کنند وابسته است. در سال ۲۰۱۰، کمیسیون اروپا که همیشه به رقابتی آزاد و سالم تاکید دارد با گله عنوان کرد که این شرکت نوعی سوبسید دولتی دریافت می‌کند. مذاکراتی که بین دولت فرانسه و بروکسل در جریان است به طور خاص می‌خواهد نشان دهد که بخشی از این سرمایه گذاری عمومی برای تکمیل فعالیت‌های مرتبط با منافع عمومی لازم است.

در این بین وضعیت اقتصادی آژانس خبری فرانسه رو به وخامت می‌رود. اولین نتیجه این مساله کاهش بودجه اختصاص داده شده به روزنامه نگاری کارمزدی است (des budgets piges) (به طور متوسط ۱۰.۳ درصد) و هزینه‌های ماموریت‌های برخی از سرویس‌های خبری (معادل ۱۲.۷ درصد) است.

یکی از اعضای قدیمی شورای اداری آژانس خبری فرانسه بدبینی خود را در این مورد پنهان نمی‌کند: "از نظر من آژانس خبری فرانسه بیش از پیش به حیوانی با رفتار غیر قابل پیش بینی شباهت دارد و از دو طرف مورد حمله قرار گرفته است. در اکوسیستم دیجیتالی جدید اصل اعتبار خبر می‌تواند در توییتر هم صورت بگیرد و من سرویس‌های جدیدی نمی‌بینم که آنقدر نوآوری داشته باشند تا بتوانند مسیر منحنی بدهی‌های آژانس خبری فرانسه را تغییر دهند. دوره داشتن جایگاه مقدس دیگر تمام شده است و این گروه‌های کوچک بسیار فعال تر هستند که امروزه کاربرد دارند".

فابریس باکوش (Fabrice Bakhouche) که امروزه مشاور نخست وزیر وقت فرانسه آقای ژان مارک آیرو (Jean-Marc Ayrault ) و معاون سابق مدیر کل آژانس خبری فرانسه است با این ارزیابی مخالف است و می‌گوید: آژانس خبری فرانسه بزرگترین مارک خبری در جهان است و این امر مسائل بزرگی را میسر می‌سازد.